معامله بزرگ گاز در برابر صلح: پیشنهاد آمریکا به مصر و اسرائیل

به گزارش زومان، در سکوت سنگین روابط قاهره و تل‌آویو پس از جنگ غزه، کاخ سفید با یک پیشنهاد وارد میدان شده است: میانجی‌گری برای دیداری رو در رو میان بنیامین نتانیاهو و عبدالفتاح السیسی. اما این دیدار یک پیش‌شرط حیاتی دارد؛ نتانیاهو باید چراغ سبز نهایی را به یک قرارداد استراتژیک گاز با مصر نشان دهد.

طبق گزارش ایسنا، هدف آمریکا نه تنها گرم کردن روابط سرد مصر و اسرائیل، بلکه خارج کردن تل‌آویو از انزوای دیپلماتیک و احیای مدل «پیمان ابراهیم» با دیگر کشورهای عربی است.

یک مقام آمریکایی دراین‌باره می‌گوید: «این یک فرصت بزرگ برای اسرائیل است. فروش گاز به مصر وابستگی متقابل ایجاد می‌کند، طرف‌ها را به هم نزدیک‌تر کرده و به یک صلح گرم‌تر می‌انجامد.» آمریکا امیدوار است این رویکرد را به موازات تلاش برای تثبیت آتش‌بس در غزه پیش ببرد و آن را به کشورهای دیگری چون لبنان، سوریه و عربستان سعودی نیز تعمیم دهد.

جالب آنکه به نظر می‌رسد این ایده از سوی جارد کوشنر، داماد و مشاور ارشد دونالد ترامپ، به نتانیاهو ارائه شده است. کوشنر به نخست‌وزیر اسرائیل گفته که منطقه دیگر خریدار «دستور کار منفی» و صحبت‌های دائمی درباره ایران نیست؛ بلکه به دنبال فرصت‌های تجاری است. پیام او روشن بود: «اگر اسرائیل می‌خواهد در منطقه جا بیفتد، باید به زبان تجارت صحبت کند.»

با وجود این تلاش‌ها، موانع جدی هستند. نتانیاهو و السیسی از پیش از جنگ غزه با یکدیگر گفت‌وگو نکرده‌اند و آخرین دیدار علنی آن‌ها به سال ۲۰۱۷ بازمی‌شود. یک منبع اسرائیلی فاش کرده که در ۲ سال گذشته هیچ تماس استراتژیک مهمی میان دو طرف وجود نداشته است.

گفته می‌شود السیسی نسبت به ایده این ملاقات «سرد» است و نتانیاهو نیز با وجود ابراز تمایل اولیه، هنوز گام جدی برای مذاکره برنداشته است. این بی‌تفاوتی در حالی است که مصر نقشی کلیدی در میانجی‌گری برای آتش‌بس غزه و آزادی اسرا ایفا کرده است.

مقامات آمریکایی به نتانیاهو گفته‌اند برای جلب رضایت السیسی، باید چیزی برای ارائه داشته باشد. آن «چیز» یک قرارداد چند میلیارد دلاری گاز طبیعی است که بر اساس آن، اسرائیل حدود ۲۵ درصد از برق مصر را تأمین خواهد کرد. شرکت آمریکایی شورون (Chevron) نیز شریک اصلی این میدان گازی است.

السیسی این طرح را در ماه ژوئیه تصویب کرد، اما طرف اسرائیلی هنوز آن را تأیید نکرده است. حالا کاخ سفید این قرارداد را به عنوان اهرمی برای کشاندن دو رهبر به پای میز مذاکره به کار گرفته و امیدوار است موفقیت در پرونده مصر، راه را برای دیپلماسی مشابه با سایر کشورهای منطقه باز کند.

به نظر شما این دیپلماسی اقتصادی آمریکا برای ایجاد صلح در منطقه موفق خواهد بود؟