سلامت ۱۲ میلیون بازنشسته در گروی اختلاف بر سر تعرفه‌ها

به گزارش زومان، تصور کنید سال‌ها کار کرده‌اید، حق بیمه پرداخته‌اید و حالا در دوران بازنشستگی، درست زمانی که بیش از همیشه به خدمات درمانی نیاز دارید، ناگهان متوجه می‌شوید مهم‌ترین چتر حمایتی‌تان، یعنی بیمه تکمیلی، دیگر وجود ندارد. این داستان تلخ، واقعیت امروز نزدیک به ۵ میلیون بازنشسته و مستمری‌بگیر تأمین اجتماعی و خانواده‌هایشان است؛ جمعیتی که به ۱۲ میلیون نفر می‌رسد و از ابتدای آذرماه در یک بلاتکلیفی بزرگ رها شده‌اند.

ماجرا از جایی شروع شد که قرارداد سالانه بیمه تکمیلی بازنشستگان با شرکت بیمه‌گر در پایان آبان‌ماه به اتمام رسید. دلیل اصلی این بلاتکلیفی، اختلاف‌نظر میان کانون عالی بازنشستگان و شرکت‌های بیمه‌گر بر سر نرخ جدید تعرفه‌های درمانی است. شرکت‌های بیمه خواهان افزایش حق بیمه هستند و کانون زیر بار این افزایش «غیرمتعارف» نمی‌رود. اما آیا داستان به همین سادگی است؟

وقتی کمی عمیق‌تر می‌شویم، گره کور دیگری پیدا می‌شود که این کلاف را پیچیده‌تر کرده است. به گفته ناصر برهانی، عضو هیئت‌مدیره کانون بازنشستگان شهر تهران به ایسنا، سازمان تأمین اجتماعی حدود هشت ماه است که بدهی خود به شرکت بیمه‌گر قبلی (آتیه‌سازان حافظ) را پرداخت نکرده است.

تلخ‌تر آنکه حتی ۵۰ درصد سهمی که ماهانه از حقوق خود بازنشستگان کسر شده نیز به حساب شرکت بیمه واریز نشده. این یعنی یک طرف ماجرا، سازمانی است که تعهدات مالی خود را انجام نداده و طرف دیگر، شرکتی که با تنگنای مالی، حاضر به تمدید قرارداد با شرایط قبل نیست.

در این میان، یک بازی «کی بود کی بود من نبودم» هم در جریان است. سازمان تأمین اجتماعی در اطلاعیه‌ای اعلام کرده که نقشی در انتخاب شرکت بیمه‌گر و فرآیند عقد قرارداد ندارد و این موضوع مستقیماً به کانون بازنشستگان مربوط است. این سازمان تأکید کرده:

ضمن تاکید بر این نکته که قرارداد مذکور مابین کانون عالی بازنشستگان و شرکت بیمه گر منعقد می شود و این سازمان در انتخاب شرکت بیمه‌گر و فرآیند مناقصه و... نقش و مداخله‌ای ندارد، سازمان تامین اجتماعی به منظور صیانت از منابع بیمه‌شدگان... تلاش کرده است تا توافقی منطقی، با نرخ متعارف و عادلانه... حاصل شود.

این بیانیه در حالی صادر می‌شود که عدم پرداخت بدهی‌های همین سازمان، یکی از دلایل اصلی بحران فعلی است. از سوی دیگر، شرکت آتیه‌سازان حافظ اعلام کرده با تمام زیرساخت‌هایش آماده خدمت‌رسانی است و منتظر توافق کانون عالی بازنشستگان است. به نظر می‌رسد همه آماده‌اند، اما هیچ‌کس قدم اول را برنمی‌دارد.

سازمان تأمین اجتماعی برای آرام کردن فضا، راهکاری موقت ارائه داده است: بازنشستگان می‌توانند برای جراحی‌ها و خدمات درمانی ضروری به بیمارستان‌های ملکی سازمان مراجعه کنند و خارج از نوبت خدمات بگیرند. این راهکار شاید برای عده‌ای مسکّن باشد، اما مشکل اصلی را حل نمی‌کند. تکلیف هزینه‌های سرسام‌آور دارو، ویزیت پزشکان متخصص در مطب‌های خصوصی و خدمات پاراکلینیکی که بخش عمده‌ای از هزینه‌های درمانی را تشکیل می‌دهند، چه می‌شود؟

در نهایت، این بازنشستگان هستند که در این میدان نبرد اقتصادی و بوروکراتیک، بی‌سپر مانده‌اند. سلامتی ۱۲ میلیون انسان، به گرهی کور میان تعرفه‌ها، بدهی‌های پرداخت‌نشده و اطلاعیه‌های رسمی تبدیل شده است. همه منتظرند ببینند کدام طرف کوتاه می‌آید، غافل از اینکه زمان برای بیماری و درد، منتظر تصمیم هیچ مدیری نمی‌ماند.

شما یا نزدیکانتان هم با این مشکل مواجه شده‌اید؟ تجربه و نظر خود را با ما در میان بگذارید.