سفر داخلی لوکس شد؛ شبی ۸ میلیون تومان برای اقامت در شیراز
رضا، کارگر یکی از کارخانههای حومهی شهر، چند ماه بود که قول یک سفر به شیراز را به همسر و فرزند کوچکش داده بود؛ سفری برای دیدن حافظیه در غروب پاییز و قدم زدن در باغ ارم. امشب قرار بود با پساندازشان، یک اقامتگاه کوچک برای دو شب رزرو کند. اما اعداد روی صفحه نمایشگر، برای آنها خیلی امیدوار کننده نبود.
حساب و کتابی که جور در نمیآید
رضا در اپلیکیشنهای رزرو اقامتگاه (جاباما) چرخیده بود و با حقیقتی تلخ روبرو شده بود. بر اساس آمارهای یکی از پلتفرمهای بزرگ رزرو آنلاین، هزینه اقامت در شیراز طی هفته گذشته برای هر نفر، به طور میانگین شبی ۲ میلیون و ۸۵۰ هزار تومان بوده است. البته بیشتر گزینهها حول و حوش ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان قیمت داشتند، اما وجود چند اقامتگاه بسیار گرانقیمت، میانگین را بالا کشیده بود. طیف قیمتها از شبی ۷۵۰ هزار تومان برای یک گزینهی کاملاً اقتصادی شروع میشد و تا شبی بیش از ۱۴ میلیون تومان برای هر نفر هم میرسید.
رضا با یک حساب سرانگشتی، هزینه را برای خانواده سه نفرهشان محاسبه کرد. نتیجه تکاندهنده بود: برای یک شب ماندن در شیراز، آنها باید به طور متوسط بیش از ۸ میلیون تومان پرداخت میکردند. این رقم، چیزی حدود ۸۵ درصد کل حقوق ماهانهی او بود؛ حقوقی که بر اساس پیشبینی لایحه بودجه ۱۴۰۴، به تازگی از ۱۰ میلیون تومان عبور کرده است. این یعنی حاصل یک ماه کار طاقتفرسا، فقط برای یک شب اقامت در شهری در کشور خودش.
شیراز، دورتر از همیشه
داستان رضا، داستان تلخ بسیاری از خانوادههای ایرانی است. وقتی هزینه یک شب سفر، بخش عمدهای از درآمد یک ماه را میبلعد، «سفر داخلی» از یک تفریح ساده و حق طبیعی، به کالایی لوکس و دستنیافتنی تبدیل میشود. دیگر پساندازهای کوچک هم کارساز نیست و تنها راه، گرفتن وام یا چشمپوشی کامل از سفر است.
بازار اقامت در شیراز، مثل بسیاری از شهرهای توریستی دیگر، به دو بخش کاملاً مجزا تقسیم شده است: سفرهای اقتصادی که در محدوده زیر ۲ میلیون تومان قرار دارند و سفرهای لوکس با قیمتهای نجومی بالای ۶ میلیون تومان. این شکاف عمیق، قدرت خرید طبقه متوسط و کارگر را به کلی از بین برده است.