دولت موجر میشود؛ ۱۰ هزار خانه برای زوجهای جوان در راه است
به گزارش زومان، پول پیش نجومی، اجارهبهای کمرشکن یا شرط و شروطی غیرمنتظره. این داستان تکراری میلیونها مستاجر در ایران است؛ قصه تلخ جستجو برای سرپناهی که هر سال سختتر و دور از دسترستر میشود. حالا در میان این همه دوندگی، خبری به گوش میرسد که میتواند قواعد بازی را تغییر دهد: دولت خودش موجر میشود.
این یک رویاپردازی نیست؛ بلکه طرحی جدی است که دولت چهاردهم آن را کلید زده. بهگزارش ایسنا، برنامه «مسکن استیجاری» که دههها در حد یک ایده روی کاغذ مانده بود، بالاخره وارد فاز اجرایی شده است. فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی، اعلام کرده که دولت خرید واحدهای مسکونی را برای اجاره دادن به مردم آغاز کرده و هدفگذاری اولیه، تملک ۱۰ هزار واحد تا پایان سال است.
این کلید به قفل کدام در میخورد؟
جزئیات طرح، ساده و امیدوارکننده به نظر میرسد. اولویت اصلی با زوجهای جوانی است که در پنج سال گذشته ازدواج کردهاند. دولت با دو روش وارد این بازار میشود: یا واحدهای آماده را میخرد یا خودش برای ساخت مسکن استیجاری اقدام میکند. مزیت اصلی برای مستاجران چه خواهد بود؟
به گفته وزیر راه، این واحدها با «اجارهبهای کمتر، پول پیش پایینتر و امنیت سکونتی بیشتر» به متقاضیان واگذار خواهند شد. این یعنی پایان نگرانی از تمدید سالانه قرارداد و افزایشهای ناگهانی اجاره.
شاید بپرسید پول این طرح عظیم از کجا میآید؟ حبیب الله طاهرخانی، معاون مسکن و ساختمان، توضیح میدهد که بخش عمده منابع از داراییهای داخلی خود وزارت راه و شهرسازی تامین میشود. برای مثال، برخی از واحدهای سازمانی بزرگ وزارتخانه، خصوصاً در مناطق شمالی کشور، فروخته میشوند و با پول آن، واحدهای کوچکتر و مناسبتری (عمدتاً زیر ۱۰۰ متر) برای زوجهای جوان خریداری میشود. این یک بازی برد-برد به نظر میرسد؛ هم دولت داراییهای مازاد خود را بهینه میکند و هم سازندگانی که در رکود بازار گرفتار شدهاند، مشتری بزرگی برای واحدهای فروشنرفته خود پیدا میکنند.
یک طرح قدیمی با رویکردی جدید
ایده «اجارهداری حرفهای» توسط دولت، موضوع جدیدی نیست. سالهاست که کارشناسان از آن بهعنوان راهی برای کنترل بازار یاد میکنند، اما همیشه به دلیل کمبود بودجه یا نبود یک سازوکار مشخص، به سرانجام نرسیده است. اما این بار به نظر میرسد دولت با نگاهی متفاوت وارد میدان شده. برای مثال، مسئولان وزارت راه برای الگوبرداری از تجربیات موفق، جلساتی با همتایان خود در کره جنوبی برگزار کردهاند تا از مدلهای موفق جهانی برای تامین مسکن دهکهای کمدرآمد استفاده کنند.
این طرح، تنها بخشی از یک بسته بزرگتر برای مدیریت بازار اجاره است. افزایش سقف تسهیلات ودیعه مسکن از ۸۰ هزار میلیارد تومان به ۲۰۰ هزار میلیارد تومان، بخش دیگری از این پازل است که هدف آن، افزایش قدرت خرید مستاجران در این بازار آشفته است.
حال باید منتظر ماند و دید که آیا دولت میتواند در قامت یک «موجر خوب»، آرامش را به خانههای مستاجران بازگرداند یا این ۱۰ هزار واحد، تنها قطرهای در اقیانوس نیاز بازار مسکن خواهد بود. آنچه مسلم است، برداشتن اولین قدم، همیشه سختترین بخش راه است.
طرح «مسکن استیجاری» دولت چقدر میتواند به بازار آشفتهی اجاره کمک کند؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.