طلای جهانی کم‌نوسان، داخلی کم‌جان؛ ربع‌ سکه 3 درصد ریخت

تصور کنید در یک استادیوم شلوغ نشسته‌اید. یک دونده‌ی طلایی با سرعت تمام در حال دویدن است و جمعیت با هر قدمش به هیجان می‌آید. اما ناگهان در آخرین هفته‌ی آبان ۱۴۰۴، آن دونده سرعتش را کم می‌کند، صدای همهمه کم‌کم فروکش می‌کند و سکوتی محتاطانه جای آن را می‌گیرد. این، دقیق‌ترین تصویر از اتفاقی است که برای بازار طلا رخ داد.

آن هجوم سرمایه که هفته‌های قبل رکوردهای جدیدی ثبت می‌کرد، در هفته اخیر آرام گرفت. داستان ورود پول به صندوق‌های طلا، داستان همین دونده است. جریان نقدینگی از شنبه (۲۴ آبان) با قدرت شروع شد و تا سه‌شنبه (۲۷ آبان) به اوج بی سابقه خود یعنی حدود ۲٬۲۰۰ میلیارد تومان در روز رسید. اما درست در همین نقطه، دونده‌ی ما احساس خستگی کرد. از چهارشنبه، مسیر ورود پول کمی فروکش کرد و تا پایان هفته در حوالی ۱٬۵۰۰ میلیارد تومان در روز آرام گرفت.

این استراحت اما کمی به کام سرمایه‌گذاران تلخ آمد. وقتی دونده می‌ایستد، امتیازهایش هم ثابت می‌ماند یا حتی کمی افت می‌کند. تقریباً تمام دارایی‌های طلایی، هفته را با بازدهی منفی به پایان رساندند. در حالی که اونس جهانی افتی سبک را تجربه کرد، بازار داخلی ضربه‌ی محکم‌تری خورد. ربع‌سکه با افتی حدوداً سه درصدی، بیشترین آسیب را دید و انگار عضلاتش بیش از بقیه گرفته بود. نیم‌سکه، سکه تمام امامی و بهار آزادی هم بین نیم تا یک درصد عقب‌نشینی کردند. طلای هجده‌عیار هم کمی پایین آمد تا نمودار بازدهی هفتگی، یک‌دست قرمز شود.

اما در میان این سکوت و خستگی عمومی، یک نفر هنوز داشت دور زمین افتخار می‌دوید. صندوق عیار همچنان مثبت است.

در حالی که بقیه دارایی‌ها در حال استراحت یا عقب‌گرد بودند، عیار توانست هفته را با بازدهی مثبت ۰٫۲ درصدی به پایان برساند. این عدد شاید کوچک به نظر برسد، اما در بازاری که همه در حال از دست دادن بودند، یک پیروزی بزرگ محسوب می‌شود. این صندوق به تنهایی حدود ۲۷۹ میلیارد تومان پول تازه جذب کرد؛ یعنی حتی وقتی جمعیت ساکت شده بود، عده‌ی زیادی هنوز حاضر بودند فقط برای تشویق این یک نفر به استادیوم بیایند.

قدرت‌نمایی عیار به همین‌جا ختم نمی‌شود. میانگین ارزش معاملات روزانه‌ی آن به عددی غول‌آسا، یعنی بیش از دو هزار میلیارد تومان، رسیده است. این یعنی بخش بزرگی از توجه و پول بازار، فقط روی این یک نام متمرکز شده. اما شگفت‌انگیزترین بخش داستان، «حباب» این صندوق است. حباب ۲٫۸ درصدی عیار به زبان ساده یعنی خریداران حاضرند آن را نزدیک به سه درصد گران‌تر از ارزش واقعی‌اش بخرند. این یعنی اعتماد به این صندوق آن‌قدر بالاست که برای داشتنش، حاضرند انعام هم بدهند.

حالا دونده‌ی اصلی ما، یعنی کل بازار طلا، سر یک دوراهی ایستاده است. پول هنوز از استادیوم خارج نشده، فقط از روی سکوهای هیجان به بخش‌های آرام‌تر رفته و قدم‌هایش آهسته‌تر شده. قیمت‌ها افت کرده‌اند، اما هیچ خط حمایت مهمی شکسته نشده و ساختار بازار فرو نریخته است.

این سکوت، بیشتر از جنس مکث است تا ترس. یک استراحت تاکتیکی پس از دویدن‌های سریع و نفس‌گیر. همه منتظرند ببینند دو عامل کلیدی، یعنی نوسانات نرخ دلار و قیمت اونس جهانی، چه مسیری را انتخاب می‌کنند. بازار در وضعیت «تثبیت» به سر می‌برد، نه «سقوط».

اگر بخواهیم داستان این هفته را در یک جمله خلاصه کنیم: بازار طلا وارد فصل احتیاط شده، هیجانش فروکش کرده، اما نبضش هنوز منظم می‌زند. همه منتظر سوت شروع دور بعدی مسابقه هستند.