صندلی داغ فدرال رزرو؛ لابی وال‌استریت علیه گزینه ترامپ

به گزارش زومان، داستان انتخاب رئیس فدرال رزرو این روزها به یکی از مهم‌ترین موضوعات برای اقتصاد جهان تبدیل شده است؛ ماجرایی که از اوایل دسامبر و جلسه‌ کابینه ریاست جمهوری آمریکا شروع شد.

براساس آنچه وال استریت ژورنال گزارش داده، دونالد ترامپ در این جلسه اعلام کرد هنوز از انتخاب کوین وارش، عضو سابق فدرال رزرو، برای ریاست بانک مرکزی قانع نشده و فهرست مدنظر خود را به یک نفر محدود کرده است.

همه نشانه‌ها به کوین هَسِت، مشاور اقتصادی بلندمدت و رئیس شورای ملی اقتصاد، اشاره داشت.

اما در دنیای سیاست، به‌خصوص وقتی پای دونالد ترامپ در میان باشد، هیچ‌وقت نمی‌توان گفت بازی تمام شده؛ ناگهان یک پیچش غیرمنتظره، صحنه را به کلی تغییر داد. کوین وارش، عضو سابق فدرال رزرو و مرد محبوب وال‌استریت، که به نظر می‌رسید از دور خارج شده، دوباره به رقابت بازگشت.

مصاحبه‌ قدرتمند او، ترامپ را تحت تأثیر قرار داده بود. به این ترتیب، نمایشنامه‌ای پرالتهاب برای تصاحب یکی از قدرتمندترین صندلی‌های اقتصادی جهان کلید خورد.

طبق گفته یک مقام دولت، کریستوفر والر، عضو فدرال رزرو، نیز در رقابت حضور دارد و این هفته با ترامپ مصاحبه می‌کند و حمایت برخی مدیران شرکت‌ها را دریافت کرده است. ریک ریادر، مدیر ارشد بلک‌راک نیز قرار است در هفته پایانی سال در باشگاه خصوصی ترامپ در فلوریدا با او مصاحبه کند.

رقابت بر سر رئیس بعدی فدرال رزرو هم در واشنگتن و هم در وال‌استریت ادامه دارد.

این رقابت، خیلی زود به جنگی تمام‌عیار میان بزرگان وال‌استریت و متحدان ترامپ تبدیل شده؛ غول‌های مالی نیویورک، تلفن‌ها را به دست گرفتند و لابی سنگینی را برای حمایت از وارش آغاز کردند. استدلال اصلی آن‌ها چه بود؟ هَسِت بیش از حد به ترامپ نزدیک است و فاقد اعتبار لازم برای رهبری یک بانک مرکزی مستقل است. این انتقادی بود که تلویحاً سلیقه‌ خود ترامپ را هم زیر سؤال می‌برد و باعث نارضایتی برخی در کاخ سفید شده بود.

هر یک از مدعیان، پاشنه آشیل خود را داشتند. هَسِت، با اینکه از نظر آکادمیک قوی بود و می‌توانست اقتصاددانان فدرال رزرو را به چالش بکشد، همواره با این اتهام روبرو بود که یک چهره‌ سیاسی است، نه یک بانکدار مرکزی مستقل.

از آن طرف، وارش که جاه‌طلبی‌اش برای به دست آوردن این سمت زبانزد بوده است، این تردید را ایجاد کرده که آیا حمایت او از سیاست‌های اقتصادی ترامپ و نرخ بهره پایین، واقعی است یا تنها تاکتیکی برای رسیدن به قدرت؟

اما کریستوفر والر، یکی از اعضای فعلی فدرال رزرو برخلاف دو رقیب دیگر، چهره‌ای مستقل‌تر و کم‌حاشیه‌تر بود. او بدون داشتن رابطه‌ مستقیم با ترامپ، با مجموعه‌ای از استدلال‌های منطقی برای کاهش نرخ بهره و سابقه‌ ایجاد تغییرات ساختاری که مورد علاقه‌ ترامپ بود، وارد میدان شد. نظرسنجی‌ها در میان مدیران نیویورکی نشان می‌داد که ۸۱٪ آن‌ها والر را ترجیح می‌دهند؛ گزینه‌ای که نه به اندازه‌ هَسِت سیاسی و نه به اندازه‌ وارش، وام‌دار وال‌استریت به نظر می‌رسید.

این رقابت نفس‌گیر تحت‌الشعاع یک موضوع مهم قرار دارد: پشیمانی عمیق ترامپ از انتخاب جروم پاول در دور گذشته. ترامپ هنوز هم وزیر خزانه‌داری وقت را برای آن انتخاب سرزنش می‌کند و مصمم است این بار اشتباه نکند.

او به صراحت هنجارهای استقلال بانک مرکزی را زیر پا گذاشته و انتظار دارد در تصمیم‌گیری‌های نرخ بهره، با او مشورت شود. این موضوع، شائبه‌ای جدی را به وجود آورده است.

ریچارد فیشر، رئیس سابق فدرال رزرو دالاس، این مسئله را این‌گونه خلاصه می‌کند:

فکر نمی‌کنم بتوانید این شغل را بگیرید، مگر آنکه به رئیس‌جمهور ترامپ وعده‌ای داده باشید.

به گفته فیشر، هر کسی که انتخاب شود، در نهایت با رئیس‌جمهوری مواجه خواهد شد که خواستار کاهش نرخ بهره به یک درصد است، سطحی که معمولاً فقط در دوران رکود دیده می‌شود. در نهایت باید کاری درست انجام شود.

چالش اصلی رئیس بعدی فدرال رزرو، نه مدیریت تورم یا اشتغال، که شاید ایستادن پای «کار درست» در برابر خواسته‌های کاخ سفید باشد.

به نظر شما، کدام گزینه برای آینده اقتصاد آمریکا و جهان بهتر است؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.