۱۸۰ میلیون بشکه نفت سرگردان روی آب؛ مشتری‌ها نفت روسیه را پس زدند

به گزارش زومان، اقیانوس‌های جهان به انباری غول‌پیکر و شناور برای نفت روسیه تبدیل شده‌اند. کرملین با سرعتی بی‌سابقه در حال بارگیری نفتکش‌هاست تا چرخ ماشین جنگی خود را بچرخاند، اما یک مشکل بزرگ و غیرمنتظره پیش روی این استراتژی سبز شده است: مشتری‌ها و بنادر، به این سادگی‌ها محموله‌ها را تحویل نمی‌گیرند.

براساس آنچه بلومبرگ نوشته است، این ترافیک سنگین دریایی، یک «ابر انباشت نفتی» روی آب به وجود آورده که نه تنها قیمت‌ها را پایین کشیده، بلکه توانایی مسکو برای تأمین مالی جنگ در اوکراین را به شدت تضعیف کرده است.

قصه از این قرار است که حجم نفت روسیه روی دریا به بالاترین حد خود در دو سال و نیم اخیر رسیده است. بر اساس داده‌های ردیابی کشتی‌ها که توسط بلومبرگ گردآوری شده، از اواخر ماه اوت، میزان نفت روسیه روی آب ۲۸ درصد افزایش یافته و به رقم خیره‌کننده‌ نزدیک به ۱۸۰ میلیون بشکه رسیده است.

این در حالی است که صادرات هفتگی نفت خام این کشور به بالاترین میزان خود از زمان تهاجم به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ جهش کرده و به حدود ۴.۲۴ میلیون بشکه در روز رسیده است.

در نگاه اول، این حجم از صادرات باید به معنای درآمد سرشار برای کرملین باشد، اما واقعیت چیز دیگری است. این افزایش عرضه با دهمین هفته‌ متوالی کاهش قیمت نفت همراه شده و عملاً اثر یکدیگر را خنثی کرده‌اند.

در نتیجه، درآمد ناخالص مسکو از صادرات دریایی تقریباً ثابت مانده است. قیمت نفت خام اورال (Urals) روسیه در دریای بالتیک و سیاه و همچنین نفت اسپو (ESPO) در اقیانوس آرام، به پایین‌ترین سطح خود از زمان شروع جنگ رسیده‌اند.

برای مثال، تخفیف نفت اورال نسبت به نفت برنت دریای شمال به بیش از ۲۵ دلار در هر بشکه رسیده که دو برابر میزان آن پیش از تحریم‌های اخیر آمریکاست. این یعنی روسیه نفت بیشتری می‌فروشد، اما برای هر بشکه پول کمتری به دست می‌آورد.

این بن‌بست لجستیکی دلایل مختلفی دارد. مسیرهای کشتیرانی طولانی‌تر شده‌اند، زیرا برخی کشتی‌ها به جای هند، راهی چین می‌شوند. تخلیه‌ محموله‌ها در بنادر چین با تأخیر مواجه است و از همه مهم‌تر، تعداد کشتی‌هایی که مقصد نهایی خود را پنهان می‌کنند، به شدت افزایش یافته است.

در حال حاضر، حجم نفتی که روی کشتی‌های با «مقصد نامعلوم» قرار دارد، از مجموع نفتکش‌هایی که به سمت چین، هند و ترکیه در حرکت‌اند، بیشتر است.

به نظر می‌رسد فشار تحریم‌های آمریکا در حال نتیجه دادن است. هند، که به بزرگترین خریدار دریایی نفت روسیه تبدیل شده بود، حالا در حال عقب‌نشینی است و انتظار می‌رود وارداتش در اوایل سال آینده به کمترین میزان در چهار سال اخیر برسد.

دهلی‌نو تلاش می‌کند تا میان روابط خود با مسکو و واشنگتن تعادل برقرار کند و این موضوع، بازار نفت روسیه را بیش از پیش متزلزل کرده است. در کنار این فشارها، حملات مستمر اوکراین به پالایشگاه‌ها و بنادر نفتی روسیه نیز مزید بر علت شده و این زنجیره‌ تأمین را شکننده‌تر از همیشه کرده است.

در نهایت، مسکو خود را در یک بازی پیچیده و پرمخاطره می‌بیند. توانایی تولید و صادرات نفت را دارد، اما پیدا کردن خریدار و رساندن محموله به مقصد با قیمتی مناسب، به یک چالش بزرگ تبدیل شده است. آن طلای سیاهی که قرار بود موتور محرک جنگ باشد، حالا به لنگری سنگین تبدیل شده که کشتی اقتصاد روسیه را در آب‌های متلاطم جهان گرفتار کرده است.

به نظر شما این بن‌بست نفتی تا چه حد می‌تواند بر اقتصاد جنگی روسیه تأثیر بگذارد؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.