واشنگتن برای فروش؟ عصر جدید نفوذ سیاسی زیر سایه ترامپ

به گزارش زومان، هنری ترومن پس از ترک کاخ سفید، فرصت‌های زیادی برای ثروتمند شدن داشت اما همه آنها را رد کرد. او در مصاحبه‌ای گفته بود: «هرگز نمی‌توانستم در معامله‌ای شرکت کنم که شأن و پرستیژ ریاست‌جمهوری را تجاری کند.» ترومن، مردی که دستور پرتاب دو بمب اتمی را صادر کرد، تنها از درآمد خاطراتش و یک حقوق بازنشستگی ارتشی معادل ۱۳۵۰ دلار امروز زندگی می‌کرد.

اما امروز، اگر او در قرن ۲۱ رئیس‌جمهور بود، احتمالا به سخنرانی‌های پرهزینه می‌رفت، از دولت‌های خارجی برای بنیاد خود کمک مالی می‌گرفت و اعضای خانواده و کارکنان سابقش مشغول کسب درآمد از ارتباطات سیاسی بودند.

براساس گزارش اکونومیست، دوران ترامپ، که پیش از او آغاز نشده بود اما با او شدت یافته، نشان می‌دهد که در واشنگتن «هر کاری شدنی است». دور زدن قواعد قانونی و اخلاقی مجاز شده اگر پشتوانه سیاسی وجود داشته باشد. برخی مفسران هشدار می‌دهند که برخورد محدود با فساد، تهدیدی برای سلامت بلندمدت اقتصاد و اعتماد عمومی است.

در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، خانواده او با قراردادهای رمزارز و دریافت هدایا از کشورهای خارجی، در یک اقتصاد ۳۰ تریلیون دلاری سود برده‌اند. این در حالی است که تصمیمات مهمی مانند تعرفه‌ها، کنترل صادرات و ادغام شرکت‌ها تحت تأثیر مستقیم خواست رئیس‌جمهور بوده است.

وقتی یک تصمیم‌گیرنده اصلی مدام تغییر موضع می‌دهد، هزینه زیادی صرف جلب رضایت او می‌شود. لابی‌ها دیگر روی کنگره تمرکز نمی‌کنند و به جای آن، اثرگذاری خود روی رئیس‌جمهور و جریان سیاسی او را می‌فروشند. این وضعیت، «حاکمیت قانون» را تضعیف می‌کند و سوال اصلی از منافع ملی به «آیا با رئیس‌جمهور رابطه داری؟» تغییر می‌کند.

اگرچه برخی طرفداران ترامپ معتقدند کاهش محدودیت‌ها می‌تواند به اقتصاد کمک کند و سرمایه‌گذاری خارجی را افزایش دهد، اما تجربه تاریخی نشان می‌دهد که دموکراسی‌های پیشرفته نمی‌توانند فساد گسترده و بی‌قانونی را تحمل کنند.

این دوره با دوران گیلددیج و دهه ۱۹۲۰ متفاوت است. اکنون دولت عظیم و پرقدرت با اقتصاد ۳۶ درصدی از GDP، در دستان یک فرد قرار دارد و تصور اینکه می‌توان آن را خرید، شکل گرفته است. در گذشته، فساد سیاسی اغلب با رشد اقتصادی و نوآوری همراه بود، اما امروز، ترکیب قدرت دولتی و امکان سوءاستفاده شخصی، پیچیده‌تر و ریسک‌پذیرتر است.

ترامپ با رفتارهای خود، فرصتی طلایی به منتقدان داده تا به بررسی و نقد فساد احتمالی بپردازند. هرچند برخی می‌گویند دو قطبی سیاسی اجازه سوءاستفاده نامحدود می‌دهد، تجربه تاریخی نشان می‌دهد که پس از هر دوره افراط، اصلاحات حکومت خوب، مانند قانون ضد فساد و اصلاحات پس از واترگیت، شکل گرفته است.