خروج دلارهای سعودی از والاستریت
به گزارش زومان، درست چند روز پیش از آنکه محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، برای دیداری حساس قدم به کاخ سفید بگذارد، غول سرمایهگذاری تحت امر او، صندوق سرمایهگذاری عمومی عربستان (PIF)، یک تکان اساسی به سبد داراییهای خود در آمریکا داد. این صندوق که با ثروت نزدیک به یک تریلیون دلار، یکی از بزرگترین بازیگران مالی جهان است، در یک فصل، نزدیک به یکپنجم از سهام خود را در بازارهای آمریکا فروخت؛ حرکتی که نمیتوان آن را نادیده گرفت.
فایننشال تایمز میگوید که این صندوق، موقعیتهای خود را در ۹ شرکت واگذار کرد و همزمان بلومبرگ در گزارشی که درباره این موضوع نوشته، تعداد این شرکتها را 12شرکت عنوان کرده است.
بر اساس گزارشها، این صندوق در سهماهه سوم سال، سهام خود را در شرکتهایی مانند ویزا، پینترست، و حتی شرکتهایی که در پروژه بزرگ هیدروژن سبز عربستان نقش داشتند، به طور کامل واگذار کرده است.
ارزش کل سهام PIF در آمریکا که زمانی به ۵۶ میلیارد دلار میرسید، حالا به حدود ۱۹.۴ میلیارد دلار کاهش یافته است.
این یک عقبنشینی تاکتیکی است، اما از چه چیزی و به سمت چه هدفی؟
زمانبندی این اتفاق، داستان را جذابتر میکند. این افشاگریها درست در آستانه اولین سفر رسمی بنسلمان به واشنگتن پس از سال ۲۰۱۸ منتشر شد؛ سفری که قرار است در آن توافقات مهمی در حوزه دفاع، نیمههادیها و فناوری هستهای امضا شود.
کاخ سفید انتظار دارد عربستان به وعده سرمایهگذاری چند صد میلیارد دلاری خود در اقتصاد آمریکا عمل کند.
حالا این سوال مطرح میشود: آیا این فروش گسترده سهام، یک اهرم فشار در مذاکرات پیش رو است یا نشانهای از یک تغییر مسیر عمیقتر در استراتژی پادشاهی سعودی؟
رویای چشمانداز ۲۰۳۰ عربستان
پاسخ این سوال، بیشتر در صحرای عربستان نهفته است تا در تالارهای والاستریت.
صندوق PIF، موتور محرک اصلی برنامه جاهطلبانه «چشمانداز ۲۰۳۰» است؛ صندوقی کلیدی که به ریاست ولیعهد اداره میشود و موتور طرحی عظیم برای کاهش وابستگی اقتصاد عربستان به نفت و ساختن آیندهای متفاوت است. چشمانداز ۲۰۳۰ شامل پروژههایی غولآسا و سرمایهبر مانند شهر آیندهنگر نئوم (NEOM) و توسعه مناطق گردشگری در دریای سرخ است. این پروژهها به پول نقد نیاز دارند، به خصوص در دورانی که کاهش قیمت نفت، بودجه دولت را تحت فشار قرار داده است.
در واقع، این حرکت PIF را میتوان نوعی «بازگشت سرمایه به خانه» برای تأمین مالی رویاهای بزرگ داخلی دانست. عربستان خود را برای میزبانی رویدادهای جهانی بزرگی مانند اکسپو ۲۰۳۰ و جام جهانی فوتبال ۲۰۳۴ آماده میکند و این رویدادها نیازمند زیرساختهای عظیمی هستند که باید از جایی تأمین مالی شوند.
کاهش قیمت نفت در سالهای اخیر، بودجه دولت سعودی را تحت فشار قرار داده و صندوق را ملزم به ارائه نتایج در پروژههای داخلی کرده است. به نظر میرسد فروش سهام شرکتهایی مانند متا و پیپل در اوایل سال و حالا این موج جدید واگذاری، همگی در همین راستاهستند.
البته این به معنای وداع کامل عربستان با بازارهای جهانی نیست. یاسر الرمیان، رئیس PIF، پیشتر گفته بود که هدف، کاهش سهم سرمایهگذاریهای خارجی به حدود ۲۰ درصد است، در حالی که ارزش مطلق آن همزمان با رشد کل صندوق به سمت هدف ۲ تریلیون دلاری تا سال ۲۰۳۰، افزایش خواهد یافت.
این یک بازی هوشمندانه برای توازن بخشیدن به سبد دارایی است: در دورهای که کاهش قیمت نفت بودجه دولت را تحت فشار قرار داده، سودهای به دست آمده از بازارهای جهانی، قصد دارد به کمک آمده تا آجر روی آجر شهرهای آینده عربستان که بخشی از رویای جاهطلبانه بنسلمان است را بسازد.
این تغییر استراتژی عربستان را چطور ارزیابی میکنید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.