دانه‌هایی که به گلوله تبدیل شدند/ چگونه سویا به سلاح چین علیه آمریکا تبدیل شد؟

پنج‌شنبه 22 آبان 1404 - 21:00
مطالعه 2 دقیقه
سویا
در جنگ تجاری پکن و واشنگتن، دانه‌های سویا به سلاحی استراتژیک تبدیل شده‌اند. کشاورزان آمریکایی با سیلوهای انباشته و آینده‌ای مبهم روبرو هستند.

به گزارش زومان، دانه‌های سویا از یک محصول کشاورزی ساده، به یک سلاح قدرتمند در جنگ تجاری میان دو غول اقتصاد جهان، یعنی آمریکا و چین، تبدیل شده‌اند.

ماجرا از جایی شروع شد که چین، بزرگ‌ترین واردکننده سویای جهان، در پاسخ به تعرفه‌های اعمال‌شده توسط دولت دونالد ترامپ، خرید سویای آمریکایی را متوقف کرد. این یک حرکت حساب‌شده بود. سویا برای سیستم غذایی چین حیاتی است؛ بخش عمده آن برای تهیه کنجاله و خوراک دام، به‌ویژه خوک‌ها که منبع اصلی گوشت در این کشور هستند، استفاده می‌شود. چین با گروگان گرفتن این نیاز استراتژیک، مستقیماً قلب کشاورزی آمریکا و یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های رای‌دهندگان به ترامپ را هدف گرفت.

براساس گزارش بلومبرگ، این اولین بار نیست که چنین اتفاقی می‌افتد. در جنگ تجاری سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۱۹ نیز شاهد همین استراتژی بودیم که در نهایت به توافقی موسوم به «فاز اول» منجر شد. اما حالا، با توقف دوباره خریدها، کشاورزان آمریکایی با کوهی از محصول فروش‌نرفته و قیمت‌های سقوط‌کرده مواجه‌اند. سود آن‌ها به دلیل افزایش هزینه‌های کود، بذر و مواد شیمیایی، به‌شدت کاهش یافته است و بسیاری ترجیح می‌دهند محصول خود را انبار کنند تا اینکه آن را با ضرر هنگفت بفروشند.

پیامدهای یک نبرد اقتصادی

این بن‌بست فقط کشاورزان را تحت تأثیر قرار نداده، بلکه تمام زنجیره تأمین را فلج کرده است. از انبارهای غلات و کارخانه‌های فرآوری گرفته تا شرکت‌های راه‌آهن که وظیفه حمل‌ونقل این محصول را بر عهده دارند، همگی از این رکود آسیب دیده‌اند. دولت آمریکا وعده کمک مالی از محل درآمدهای تعرفه‌ای را داده بود، اما این کمک‌ها نیز در پیچ‌وخم‌های اداری و تعطیلی دولت معلق مانده است.

در این میان، واشنگتن اعلام کرده پکن متعهد به خرید ۱۲ میلیون تن سویا تا پایان سال جاری و ۲۵ میلیون تن سالانه برای سه سال آینده شده است. اما پکن هنوز این ارقام را به طور رسمی تأیید نکرده و همین موضوع بر ابهامات افزوده است. تحلیلگران معتقدند حتی اگر این خریدها انجام شود، حجم آن بسیار کمتر از سال‌های اوج صادرات به چین خواهد بود.

مهم‌تر از همه، این بحران یک تغییر ساختاری بزرگ را رقم زده است: چین برای کاهش وابستگی به رقیب ژئوپلیتیک خود، سبد تأمین‌کنندگانش را متنوع کرده است. برزیل، بزرگ‌ترین تولیدکننده سویای جهان، به برنده اصلی این ماجرا تبدیل شده و با سرعت در حال افزایش تولید و صادرات خود است.

نمودارها به‌وضوح نشان می‌دهند که چگونه صادرات برزیل اوج گرفته، در حالی که صادرات آمریکا راکد مانده است. این یعنی حتی با پایان یافتن تنش‌ها، کشاورزان آمریکایی دیگر نمی‌توانند به چین به عنوان یک مشتری تضمین‌شده نگاه کنند. آن‌ها حالا باید در بازاری رقابت کنند که یک غول جدید از آمریکای جنوبی، سهم بزرگی از آن را تصاحب کرده است.

داستان دانه‌های سویا، روایتی کوچک از یک تغییر بزرگ در نظم اقتصادی جهان است؛ جایی که یک محصول ساده می‌تواند سرنوشت هزاران کشاورز را به بازی‌های سیاسی در آن سوی دنیا گره بزند و موازنه قدرت را در بازار جهانی برای همیشه تغییر دهد.

به نظر شما این جنگ تجاری در نهایت به نفع کدام کشور تمام می‌شود؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

داغ‌ترین مطالب روز

نظرات