شوک چینی به آمریکا؛ ورود سویا ممنوع

به گزارش زومان، برخی تصمیمات تجاری پکن، گمانه‌زنی‌ ها درباره پایان ماه عسل توافق تجاری میان چین و آمریکا را تقویت کرده است. کمتر از دو هفته پس از اعلام یک آتش‌بس تجاری بزرگ که قرار بود نشانه‌ای از بهبود روابط دو غول اقتصادی جهان باشد، خریدهای سویای آمریکایی توسط چین به‌طور کامل متوقف شده است.

خبرهای درگوشی میان بازرگانان، از توقف کامل خریدهای جدید سویا توسط چین حکایت دارد. این توقف ناگهانی، ابرهای تردید را بر سر تعهدی که دولت ترامپ از آن دم می‌زد، گسترده است. واشنگتن اعلام کرده بود که پکن متعهد به خرید ۱۲ میلیون تن سویا تا پایان سال جاری و ۲۵ میلیون تن سالانه برای سه سال آینده شده است. اما اژدهای زرد هرگز این اعداد و ارقام را رسماً تأیید نکرد و حالا به نظر می‌رسد بازار، داستان متفاوتی را روایت می‌کند.

براساس گزارش بلومبرگ، با اینکه پکن در اقدامی برای نشان دادن حسن نیت، تعرفه‌ها را کاهش داد و ممنوعیت واردات از سه صادرکننده بزرگ آمریکایی را لغو کرد، اما کارشناسان بازار از همان ابتدا به این توافق با دیده تردید نگاه می‌کردند.

در داخل صنعت، بسیاری تعهد گزارش‌شده چین برای خرید ۱۲ میلیون تن سویای آمریکایی را بیشتر یک ژست دیپلماتیک می‌دانند تا یک قرارداد تجاری محکم.

این تحلیل کانگ وی چیانگ، کارگزار کشاورزی به خوبی گویای همه چیز است. «چین در ماه‌های گذشته، هوشمندانه سبد خرید خود را متنوع کرده و مقادیر عظیمی سویا از برزیل و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی خریده است و انبارهایشان پر است.»

به گفته ویتور پیستویا، تحلیلگر ارشد در ربوبانک (Rabobank)، تقاضای چین در ماه‌های آینده، فارغ از هرگونه توافق با آمریکا، احتمالاً پایین خواهد بود.

حتی اگر سیاستمداران به توافق برسند، حساب و کتاب آسیاب‌های چینی چیز دیگری می‌گوید. سویاهای آمریکایی هنوز با یک تعرفه ۱۳ درصدی روبه‌رو هستند که فرآوری آن‌ها را به یک فعالیت زیان‌ده تبدیل می‌کند. چرا یک شرکت تجاری باید محصولی را بخرد که از همان ابتدا می‌داند با فروش آن ضرر خواهد کرد؟

علاوه بر این، قیمت سویاهای آمریکایی پس از اعلام خبر توافق، افزایش یافت و حالا از رقبای برزیلی خود گران‌تر است. خریداران چینی که می‌دانند محصول جدید و ارزان‌تر برزیل تا اواخر ژانویه به بازار می‌رسد، هیچ عجله‌ای برای خرید حجم زیاد از آمریکا ندارند. به همین دلیل، خریدهای معدودی که در هفته‌های اخیر انجام شد، توسط شرکت‌های دولتی چین و احتمالاً برای پر کردن ذخایر استراتژیک دولتی بوده است، نه برای مصرف در بازار آزاد.

در نهایت، به نظر می‌رسد آتش‌بس تجاری، پنجره‌ای بسیار کوچک و محدود برای کشاورزان آمریکایی باز کرد؛ پنجره‌ای که حالا در رقابت با واقعیت‌های سرسخت بازار و غول تولیدکننده آمریکای جنوبی، به سرعت در حال بسته شدن است. رویای ۱۲ میلیون تنی، حداقل فعلاً، چیزی جز یک سراب شیرین در میانه یک جنگ تجاری سخت نیست.