سامانه بارشی جدید در راه ایران؛ باران حریف بحران آب تهران می‌شود؟
به گزارش زومان، درست در روزهایی که ایران با بحران کم آبی دست و پنجه نرم می کند، خبری از آسمان می‌رسد که شاید بتواند اندکی از تلخی این روزها بکاهد. سازمان هواشناسی کشور اعلام کرده که از روز شنبه، ۲۴ آبان، یک سامانه بارشی فعال خواهد شد و بسیاری از استان‌های غربی و شمال غربی کشور، از آذربایجان و کردستان گرفته تا چهارمحال و بختیاری و لرستان، شاهد رگبار و رعدوبرق خواهند بود.
این خبر برای کشاورزان و شهروندان این مناطق، هم یک مژده است و هم یک هشدار؛ هشداری برای احتمال طغیان رودخانه‌های فصلی و آب‌گرفتگی معابر.
اما این قطره‌های باران برای تهرانی‌ها حکایت دیگری دارند. در حالی که سازمان هواشناسی از احتمال جاری شدن روان‌آب در برخی مناطق خبر می‌دهد، پایتخت ایران، خود را برای تجربه جیره‌بندی ۸ ساعته آب از اواخر همین ماه آماده می‌کند. این یک پارادوکس دردناک است: در گوشه‌ای از کشور نگران سیل هستیم و در قلب آن، چشم به آسمان دوخته‌ایم تا شاید چند ساعت بیشتر، صدای آب را در لوله‌ها بشنویم.
وقتی آمار، کابوس را واقعی می‌کند
این بحران یک شبه به وجود نیامده است. زنگ‌های خطر ماه‌هاست که به صدا درآمده‌اند. به گفته بهزاد پارسا، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای تهران، ورودی آب به سدهای پایتخت نسبت به سال آبی گذشته ۴۳ درصد کاهش داشته است. وضعیت از این هم وخیم‌تر است؛ سد امیرکبیر (کرج)، یکی از حیاتی‌ترین منابع آبی تهران، تنها با ۸ درصد ظرفیت خود نفس می‌کشد. محمدعلی معلم، مدیر این سد، با اشاره به کاهش ۹۲ درصدی بارش‌ها، می‌گوید بخش بزرگی از همین ۸ درصد باقی‌مانده نیز «آب مرده» و غیرقابل استفاده است.
این اعداد خشک و بی‌روح، روایت یک فاجعه زیست‌محیطی هستند. فاجعه‌ای که حالا به پشت در خانه‌ها رسیده و مقامات بلندپایه را نیز به واکنش واداشته است. عباس علی‌آبادی، وزیر نیرو، پیش‌تر از کاهش فشار آب در شب‌ها گفته بود، اما این مسعود پزشکیان، رئیس جمهور بود که با صراحتی بی‌سابقه، پرده از سناریوهای ترسناک‌تر برداشت: اگر بارش‌ها همچنان ادامه نیابد، ممکن است حتی تهران خالی شود.
این جمله، بحران را از یک مشکل مدیریتی به یک تهدید وجودی برای بزرگ‌ترین کلان‌شهر ایران تبدیل می‌کند. شهری که به گفته سخنگوی صنعت آب، در هر ثانیه ۳۳.۵ مترمکعب آب می‌بلعد، حالا باید با سهمیه‌بندی و شیرهای خشکیده زندگی کند.
حالا، این سامانه بارشی جدید، بیش از یک پدیده جوی، حامل امید است. چشم‌های نگران میلیون‌ها تهرانی، رقص ابرها را دنبال می‌کند، به این امید که بارش پیش‌رو نه یک نم‌نم گذرا، که بارانی سخاوتمند و زندگی‌بخش باشد. آیا این باران می‌تواند تنها تسکین موقتی بر زخمی عمیق باشد؟ پاسخ این سوال را تنها آسمان و روزهای آینده می‌دانند، اما فعلاً، تهران بیش از هر زمان دیگری، منتظر معجزه‌ای از آسمان است.
به نظر شما این بارش‌ها تا چه حد می‌تواند بحران آب تهران را تسکین دهد؟