انفجار نوآوری دفاعی؛ ارتش هند زیر و رو شد
به گزارش زومان، موشکهای پیشرفته هند عملکرد خوبی داشتند، اما آسمانش زیر فشار انبوه پهپادهای ارزانقیمت پاکستان به نفسنفس افتاده بود. حتی تمایز سلاحهای واقعی از طعمهها تقریباً غیرممکن شده بود و ارتش مجبور بود موشکهای رهگیر گرانقیمت را برای مقابله با تهدیدهای ارزان به کار بگیرد. این نبرد، ضعفی حیاتی را آشکار کرد.
چند روز پس از پایان درگیری، دولت هند یک خرید اضطراری به ارزش ۵ میلیارد دلار را کلید زد؛ رقمی معادل ۲۵٪ کل بودجه سالانه سرمایهای دفاعی این کشور.
این شوک ناگهانی، اکوسیستم استارتاپی هند را از سایه بیرون کشید و آنها را به خط مقدم نوآوری دفاعی پرتاب کرد. ناگهان، پهپادهای هوشمند، هوش مصنوعی و جنگ الکترونیک به اولویت اصلی تبدیل شدند؛ حوزههایی که شرکتهای نوپا در آن حرف اول را میزدند.
این ماجرا، برگ برنده یک غول خفته شد.
بر اساس گزارش اکونومیست، آنیرود شارما، یک دانشجوی علوم کامپیوتر بدون هیچ سابقه هوافضا، در سال ۲۰۲۰ شرکت دیگانتارا (Digantara) را تأسیس کرد. امروز شرکت او کارمندانی در هند، سنگاپور و آمریکا و ارزشی بیش از ۶۵ میلیون دلار، به یکی از قصههای موفقیت در صحنه پررونق استارتاپهای دفاعی هند تبدیل شده است. او تنها نیست.
در جریان درگیری،به طور مداوم گزارشهایی به نیروهای مسلح میدادیم؛ مثلاً در مورد نقاط کور ماهوارههای جاسوسی چین و پاکستان.- آنیرود شارما، شرکت دیگانتارا
این تجربه میدانی، درک روشنی به دیگانتارا داد تا خدمات خود را برای شرایط جنگی بهینهسازی کند.
پس از آن عملیات، مجبور شدیم بسیاری از ویژگیهای خود را تغییر دهیم و درآمدهای شرکت از بخش دفاع نیز جهشی چشمگیر داشت.- آنیرود شارما، شرکت دیگانتارا
موتور دولتی در پشت صحنه
این رونق انفجاری تنها محصول یک درگیری 4 روزه نبود. دولت هند سالهاست که برای این لحظه زمینهچینی میکند. در سال ۲۰۱۸، وزارت دفاع طرحی به نام نوآوری برای برتری دفاعی (IDEX) را آغاز کرد. هدف این طرح، تزریق پول به استارتاپها و اتصال مستقیم آنها به یگانهای نظامی بود که با مشکلات مشخصی دستوپنجه نرم میکردند.
برای مثال، ارتش به یک ربات تکتیرانداز نیاز دارد که در شرایط سخت شنی و گِلی کار کند. IDEX برای چنین پروژههایی وارد عمل میشود. دولت در برخی موارد، یک حداقل سفارش را تضمین میکند و اگر نمونه اولیه موفق باشد، استارتاپ از درآمدی پایدار برخوردار میشود. بودجه این طرح از کمکهای ۱۷۸ هزار دلاری در سال ۲۰۲۱ به تقریباً ۳ میلیون دلار در سال ۲۰۲۴ رسیده و بیش از ۶۰۰ شرکت را جذب کرده است.
در پس این سیاست، یک استراتژی بزرگتر نهفته است؛ هند دههها یکی از بزرگترین واردکنندگان سلاح در جهان بود و این وابستگی، آن را در برابر تحریمها به شدت آسیبپذیر کرده بود. حالا دهلینو میخواهد بخش فزایندهای از تسلیحات و قطعات آنها در داخل کشور طراحی و تولید شود.
این رابطه جدید، فرهنگ کار را نیز تغییر داده است. شرکتها اکنون محصولات خود را مستقیماً به فرماندهیهای خط مقدم میبرند تا آنها را در شرایط واقعی بسنجند؛ شرایطی مثل هوای رقیق و دمای یخبندان مرزهای کوهستانی شمال، جایی که باتری پهپادها به سرعت خالی میشود و قطعات مکانیکی از کار میافتند.
چالشهای پیش رو: در جستجوی اولین یونیکورن
با تمام این پیشرفتها، مسیر هنوز هموار نیست. یکی از بزرگترین چالشها، دسترسی به سرمایه خصوصی برای رشد و توسعه است. هرچند صندوقهای سرمایهگذاری ویژهی حوزه دفاع در حال شکلگیری هستند، اما حجم آنها در برابر سرمایههای عظیم موجود در حوزه فناوری مصرفی ناچیز است.
دینش کاناگراج، از بنیانگذاران شرکت فبهدز (Fabheads) که قطعات فیبرکربن را با چاپ سهبعدی میسازد، به مشکل دیگری اشاره میکند: احتیاط شرکتهای غربی در فروش قطعات دومنظوره به هند، از ترس اینکه در برنامه تسلیحات هستهای این کشور به کار روند.
با این همه، قطار نوآوری دفاعی هند با سرعت به پیش میرود. آمریکا بیش از ۱۲ یونیکورن (شرکت خصوصی با ارزش بیش از یک میلیارد دلار) در حوزه دفاع دارد و اروپا حداقل سه شرکت. هند هنوز در تعقیب اولین یونیکورن دفاعی خود است؛ مسابقهای که پیروزی در آن، تنها یک موفقیت اقتصادی نیست، بلکه یک ضرورت استراتژیک است.