صبر دیپلماتیک دلار؛ تتر و درهم یک کانال پایین آمدند

بازار ارز، آذر ماه را قرمز شروع کرد. صرافان امروز نرخی پایین‌تر از روز پنجشنبه را روی تابلو برده بودند. اسکناس آمریکایی که تا ۱۱۳ هزار و ۲۵۰ تومان پیش رفته بود، در اولین روز هفته با یک عقب‌نشینی ملایم به ۱۱۲ هزار و ۶۰۰ تومان رسید. برخی این حرکت را یک استراتژی دیپلماتیک برای دلار می‌دانند و آن را به اخبار برون مرزی ربط می‌دهند.

یار قدیمی‌ و جدید دلار نیز هم جهت با تهران حرکت کردند. درهم از سطح مهم ۳۱ هزار تومان عقب نشست و به پله ۳۰ هزار و ۹۰۰ تومان تکیه زد تا موافقت خود با تحرکات دلار تهران را اعلام کند. در ضلع مدرن بازار نیز اوضاع به همین منوال بود؛ تتر که چند روزی بود در کانال ۱۱۴ هزار تومان پرسه می‌زد، با یک کاهش ۰.۷۶ درصدی با نرخ ۱۱۳ هزار و ۷۰۰ تومان خرید و فروش شد.

آنچه نرخ‌ها نشان می‌دهند این است که ظاهرا یک خبر خوب فروشندگان را ترسانده و خریداران را نیز به صبر دعوت کرده است. شاخص نوسان بازار هم این را تایید می‌کند؛ شاخص نوسان روزانه افت محسوسی نسبت به روز پنجشنبه را نشان می‌دهد. اما در پس این آرامش ظاهری، دو داستان متفاوت در فضای سیاسی در حال روایت شدن بود؛ داستان‌هایی که هر کدام می‌توانند به تنهایی جهت بازار را تغییر دهند.

تصور کنید بازار یک شخصیت است؛ یک معامله‌گر کارکشته و محتاط که هر روز صبح دو خبر متضاد روی میزش قرار می‌گیرد و باید تصمیم بگیرد کدام را جدی‌تر بگیرد. خبر اول، یک داستان داخلی بود. درست ده روز بعد از انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی به ریاست سازمان بهینه‌سازی انرژی، او در برابر طرح بزرگ دولت برای بنزین سه نرخی ایستاده است. این یعنی یک «نه» بزرگ از درون کابینه به طرحی که ماه‌ها روی آن کار شده بود. چنین اختلافی در دولت، معمولاً برای بازار به معنای بی‌ثباتی و عدم قطعیت است؛ سیگنالی که می‌تواند روی دلار اثرگذار باشد. اما روی دیگر میز، خبر دومی قرار داشت که از آن سوی آب‌ها به گوش می‌رسید. سفر وزیر امور خارجه به عمان و هلند، آن هم در شرایطی که صحبت‌هایی از مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا به میان آمده، بوی امید و دیپلماسی می‌دهد.

امروز، به نظر می‌رسد شخصیت محتاط بازار پررنگ تر شده است. او در نبرد میان «دعوای داخلی بر سر بنزین» و «امید به دیپلماسی خارجی»، فعلاً دومی را انتخاب کرده است. کاهش قیمت دلار، نتیجه‌ همین انتخاب است. البته هیجانات پایین بازار نشان می‌دهد که این انتخاب قطعی نیست. بازار فعلاً دست به عصا راه می‌رود، با یک چشم به اختلافات داخلی کابینه و با چشم دیگر به مسیر دیپلماسی در مسقط و لاهه می‌نگرد تا ببیند کدام داستان، پایان واقعی‌تری خواهد داشت.