ضربالاجل پنتاگون به اروپا؛ لرزه بر ستونهای اتحاد ۷۵ ساله ناتو
به گزارش زومان، پنتاگون به مقامات اروپایی هشدار داد که تا سال ۲۰۲۷، اروپا باید بخش عمده بار دفاعی ناتو را به دوش بکشد، در غیر این صورت آمریکا ممکن است مشارکت خود در برخی سازوکارهای حیاتی ناتو را محدود کند. این اولتیماتوم نشاندهنده تغییر بنیادین در رابطه ۷۵ ساله آمریکا با متحدان اروپایی است و بازتاب نگرانی واشنگتن از کندی تقویت توان دفاعی اروپا پس از تهاجم روسیه به اوکراین است.
براساس گزارش خبرگزاری رویترز، این پیام که در جلسهای با حضور کارکنان پنتاگون و چندین هیئت اروپایی مطرح شده، نشان از یک تغییر بنیادین در رابطه ۷۵ سالهی آمریکا با متحدان اروپاییاش دارد. مقامات آمریکایی معتقدند با وجود تهاجم روسیه به اوکراین، اروپا هنوز به اندازه کافی برای تقویت توان دفاعی خود تلاش نکرده است. این یک زنگ خطر است که پژواک آن در پایتختهای اروپایی، از برلین تا پاریس، به وضوح شنیده میشود.
چرا ۲۰۲۷ یک مهلت «غیرواقعبینانه» است؟
مقامات اروپایی این ضربالاجل را چیزی بین «بلندپروازانه» و «غیرممکن» توصیف میکنند. مسئله فقط پول و اراده سیاسی نیست. دفاع مدرن، یک اکوسیستم پیچیده از سختافزار، نرمافزار و تخصص انسانی است که آمریکا دههها برای ساخت آن سرمایهگذاری کرده. قابلیتهای دفاعی متعارف، یعنی هر چیزی غیر از سلاح هستهای، از موشکهای پیشرفته و جتهای جنگنده گرفته تا سیستمهای اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی، چیزهایی نیستند که بتوان آنها را یکشبه از فروشگاه خرید.
حتی اگر اروپا همین امروز تصمیم بگیرد تمام تجهیزات مورد نیاز را از آمریکا بخرد، با یک صف طولانی از سفارشها مواجه خواهد شد که تحویل برخی از آنها سالها طول میکشد. از سوی دیگر، قابلیتهای منحصربهفردی مانند شبکه اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا که نقشی کلیدی در حمایت از اوکراین داشته، به سادگی قابل خریداری یا جایگزینی نیست. ساخت چنین توانمندیهایی نیازمند زمان، سرمایهگذاری هنگفت و تجربهای است که اروپا در کوتاهمدت به آن دسترسی ندارد.
ترامپ و بازی غیرقابل پیشبینی با ناتو
این فشار از سوی پنتاگون، در خلأ اتفاق نمیافتد. دولت دونالد ترامپ همواره بر این نکته پافشاری کرده که اروپا باید سهم بیشتری از هزینههای دفاعی را بپردازد. اما مواضع ترامپ در قبال ناتو همیشه پر از فراز و نشیب بوده است.
او از یک سو متحدان را تهدید میکند که روسیه را تشویق به حمله به آنها خواهد کرد و از سوی دیگر، از افزایش بودجه دفاعیشان تمجید میکند. این رویکرد غیرقابل پیشبینی، اروپا را در یک سردرگمی استراتژیک قرار داده است.
کریستوفر لاندو، معاون وزیر امور خارجه آمریکا، اخیراً این پیام را تقویت کرد و گفت که مسئولیتپذیری اروپا یک امر «بدیهی» است.
او در شبکه اجتماعی X نوشت:
دولتهای متوالی ایالات متحده تقریباً در تمام عمرم این را به اشکال مختلف گفتهاند... اما دولت ما واقعاً به آنچه میگوید پایبند است.
این پیام روشن است: دوران سواری رایگان امنیتی به پایان رسیده است. چتر امنیتی آمریکا که از زمان جنگ جهانی دوم بر سر اروپا گسترده بود، حالا در حال جمع شدن است. اروپا اکنون با یک انتخاب تاریخی روبروست: یا به سرعت برای ساختن یک هویت دفاعی مستقل اقدام کند و هزینههای آن را بپذیرد، یا با آیندهای نامشخص و بالقوه خطرناک در همسایگی یک روسیه تهاجمی، تنها بماند. ساعت شنی برای ناتو به کار افتاده و زمان به سرعت در حال گذر است.
آیا اروپا میتواند بدون حمایت نظامی آمریکا از خود دفاع کند؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.