ترامپ درهای آمریکا را به روی سوریه بست؛ 6 کشور تازه در لیست ممنوعیت سفر کاخ سفید
به گزارش زومان، کمتر کسی فکر میکرد که گرمای مذاکرات ماه نوامبر اینچنین زود به سردی گراید. زمانی که دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، با احمد الشرع، رهبر جدید سوریه دیدار کرد، بارقههای امیدی برای پایان انزوای چند دههای این کشور جنگزده روشن شد. الشرع، که خود زمانی در لیست تحریمهای واشنگتن بود، با کنار زدن بشار اسد، چهرهای میانهرو از خود به جهان نشان میداد و ترامپ نیز از موفقیت او حمایت میکرد. اما این خوشبینی دیپلماتیک، عمری کوتاهتر از یک فصل داشت.
همه چیز با یک حمله تغییر کرد. کشته شدن دو سرباز آمریکایی و یک مترجم غیرنظامی در سوریه به دست یک مهاجم منتسب به داعش، کاسه صبر ترامپ را لبریز کرد. براساس آنچه رویترز روایت کرده است، او در پلتفرم اجتماعی خود، «تروث سوشال»، با لحنی تند وعده «اقدام تلافیجویانه بسیار جدی» داد و آن حمله را «وحشتناک» توصیف کرد. این حادثه، همان جرقهای بود که آتش سیاستهای سختگیرانه مهاجرتی او را دوباره شعلهور ساخت.
روز سهشنبه، کاخ سفید با امضای فرمانی جدید، رسماً به ماه عسل کوتاه خود با سوریه پایان داد و این کشور را به همراه بورکینافاسو، مالی، نیجر، سودان جنوبی و دارندگان اسناد مسافرتی فلسطینی، به لیست ممنوعیت کامل ورود به آمریکا اضافه کرد.
لائوس و سیرالئون نیز از محدودیتهای جزئی به ممنوعیت کامل ارتقا یافتند. توجیه رسمی کاخ سفید برای این تصمیم، بهخصوص در مورد سوریه، این بود:
«سوریه در حال خروج از یک دوره طولانی ناآرامی داخلی است... [اما] هنوز فاقد یک مرجع مرکزی مناسب برای صدور گذرنامه یا اسناد هویتی است و از رویههای غربالگری و راستیآزمایی مناسب برخوردار نیست.»- بیانیه کاخ سفید
این فرمان اما یک تصمیم منزوی نیست؛ بلکه قطعهای از پازل بزرگتر سیاستهای مهاجرتی تهاجمی ترامپ از زمان بازگشت به قدرت است. پیش از این نیز، پس از تیراندازی یک تبعه افغانستانی در واشنگتن دیسی، ترامپ قول داده بود که مهاجرت از «تمام کشورهای جهان سوم» را «برای همیشه متوقف» کند.
افزودن ۱۵ کشور دیگر، از جمله نیجریه، به لیست محدودیتهای ورود، نشان میدهد که دولت او در حال اجرای سیستمی و گسترده همان وعدههاست.
در دنیای اقتصاد و سرمایه، «عدم قطعیت» سمی مهلک است. چرخش ناگهانی ترامپ، پیامی روشن برای رهبران و سرمایهگذارانی دارد که به ثبات سیاستهای آمریکا دل بسته بودند. برای کشوری مانند سوریه که پس از سالها جنگ داخلی، به دنبال بازسازی و جذب سرمایه خارجی برای احیای اقتصاد فروپاشیدهاش است، این فرمان یعنی بسته شدن یکی از مهمترین درها به روی اقتصاد جهانی.
این تصمیم نشان میدهد که چگونه یک بحران امنیتی میتواند در یک شب، تمام رشتههای دیپلماتیک و چشماندازهای اقتصادی را پنبه کند و آینده یک ملت را در هالهای از ابهام فرو ببرد.
این چرخش ناگهانی را چگونه ارزیابی میکنید؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.