بازارها پس از شاخص تورم نوامبر آمریکا؛سیگنال مهم قیمت طلا

انتشار داده‌های تورم آمریکا در نوامبر، که افزایش قیمت‌ها را کمتر از انتظار نشان داد، بار دیگر بازارهای جهانی را وارد فاز بازتنظیم انتظارات کرد. هرچند واکنش‌های قیمتی در ظاهر محدود بود، اما در زیر پوست بازارها، تغییرات مهمی در حال شکل‌گیری است؛ تغییراتی که محور اصلی آن‌ها، مسیر نرخ بهره فدرال رزرو و پیامدهای ژئوپولیتیکی است.

بر اساس داده‌های رسمی، شاخص قیمت مصرف‌کننده آمریکا در نوامبر نسبت به سال قبل ۲.۷ درصد افزایش یافت؛ رقمی پایین‌تر از پیش‌بینی ۳.۱ درصدی بازار. تورم هسته نیز با کندترین سرعت از اوایل ۲۰۲۱ رشد کرد. این داده‌ها به‌طور طبیعی گمانه‌زنی‌ها درباره ادامه کاهش نرخ بهره در سال ۲۰۲۶ را تقویت کرد، اما هم‌زمان ابهام‌هایی جدی باقی ماند.

اقتصاددانان تأکید دارند بخشی از این کاهش تورم، ماهیتی فنی دارد و به اختلال در جمع‌آوری داده‌ها پس از تعطیلی دولت آمریکا و تخفیف‌های فصلی پایان سال مربوط است. به همین دلیل، بازارها از تفسیر شتاب‌زده این عدد به‌عنوان «پایان تورم» خودداری کردند.

شاخص‌های سهام آمریکا در واکنش اولیه، افزایش محدودی را تجربه کردند. منطق این واکنش روشن بود: تورم پایین‌تر، فشار کمتری بر فدرال رزرو برای حفظ نرخ‌های بهره بالا وارد می‌کند.

با این حال، رشد بازار سهام شکننده باقی ماند. سرمایه‌گذاران به‌خوبی می‌دانند که فدرال رزرو اگرچه سه مرحله پیاپی نرخ بهره را کاهش داده، اما درباره سرعت ادامه این روند موضعی شفاف اتخاذ نکرده است. بنابراین، بازار سهام بیش از آنکه وارد یک رالی جدید شود، در حال «هضم اطلاعات» است.

بازار اوراق خزانه‌داری آمریکا واکنشی شفاف‌تر نشان داد. بازده اوراق کاهش یافت؛ نشانه‌ای از تقویت انتظارات برای کاهش نرخ بهره در ماه‌های آینده.

کاهش بازده اوراق به این معناست که بازار بدهی بیش از بازار سهام، به تداوم مسیر انبساط پولی باور دارد. این اتفاق معمولاً به نفع دارایی‌هایی است که به نرخ بهره حساس‌اند، از جمله طلا.

شاخص دلار آمریکا اندکی تضعیف شد. تورم کمتر از انتظار، جذابیت دلار را از منظر تفاوت نرخ بهره کاهش داد. هرچند افت دلار شدید نبود، اما همین عقب‌نشینی محدود، به بازار فلزات گران‌بها و برخی کالاها کمک کرد.

بازار طلا یکی از معنادارترین واکنش‌ها را ثبت کرد. قیمت طلا در نزدیکی رکورد تاریخی باقی ماند و حوالی ۴۳۴۰ دلار در هر اونس نوسان کرد؛ تنها چند ده دلار پایین‌تر از سقف تاریخی.

تحلیلگران بلومبرگ و رویترز بر چند عامل هم‌زمان تأکید دارند:

• کاهش تورم و افت بازده واقعی اوراق
• انتظار برای ادامه کاهش نرخ بهره در ۲۰۲۶
• افزایش نااطمینانی ژئوپولیتیکی، از جمله تنش‌ها در آمریکای لاتین و سیاست‌های سخت‌گیرانه دولت ترامپ

طلا که دارایی بدون بازده است، در چنین فضایی دوباره نقش «لنگر ثبات پرتفوی» را ایفا می‌کند. عملکرد سالانه طلا نیز مؤید همین موضوع است؛ فلزی که در مسیر بهترین عملکرد سالانه خود از سال ۱۹۷۹ به بعد قرار گرفته است.

در حالی که طلا در فاز تثبیت قرار داشت، پلاتین و نقره تصویر متفاوتی ارائه دادند. پلاتین برای ششمین جلسه متوالی رشد کرد و به بالاترین سطوح چند دهه اخیر رسید. نقره نیز اگرچه اندکی عقب نشست، اما همچنان یکی از بهترین عملکردها را در سال جاری داشته است.

اینجا روایت فقط تورم و نرخ بهره نیست. محدودیت عرضه در بازار لندن، انتقال موجودی‌ها به آمریکا برای پوشش ریسک تعرفه‌ها، و رشد تقاضای چین – به‌ویژه با فعال شدن معاملات آتی در بورس گوانگژو – نقش تعیین‌کننده‌ای در جهش این فلزات داشته‌اند.

تصویر کلی بازارهای جهانی پس از انتشار CPI نوامبر، تصویر «انتظار» است نه «تصمیم نهایی».

تورم کمتر از انتظار، مسیر را برای کاهش نرخ بهره هموارتر کرده، اما عدم قطعیت درباره سیاست‌های فدرال رزرو، زمان‌بندی کاهش‌ها و تحولات ژئوپولیتیکی، مانع از شکل‌گیری موج‌های پرقدرت قیمتی شده است.

بازارها فعلاً نه وارد فاز ریسک‌گریزی شده‌اند و نه ریسک‌پذیری کامل؛ بلکه در وضعیتی بینابینی قرار دارند که در آن، طلا و فلزات گران‌بها بیش از دیگر دارایی‌ها از این تعادل ناپایدار سود می‌برند.